μπάμπαλο

το

1. ράκος, κουρέλι («μάζεψε τα μπάμπαλά σου και φύγε» — μάζεψε τα κουρέλια σου και φύγε)

2. σχίζα ξύλου ή ξηρή καλάμη σιταριού

3. μτφ. (για πρόσωπα) ανόητος, μωρός, ξεκουτιασμένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < *πάμπαλο < επίθ. παμπάλαιον ή, κατ' άλλους, από μσν. βα(μ)-βάλιν «μπουμπούκι»].